Η ελευθερία της έκφρασης συνιστά αναγκαίο θε μέλιο μιας δημ οκρατικής κοινωνίας, μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την πρόοδó της και για την ανάπτυξη κάθε ανθρώπου. Εφαρμ όζεται όχι μ όνο στην “πληροφόρηση” ή στις “ιδέες” που γίνονται ευνοϊκά δεκτές ή θεωρούνται ως ανώδυνες ή αδιάφορες, αλλά, επίσης, σε εκείνες που προσβάλλουν, πλήττουν ή ενοχλούν το Κράτος ή οποιοδήποτε τ μήμ α του πληθυσμ ού. Τέτοιες είναι οι απαιτήσεις της πλουραλιστικής ανεκτικότητας και του ανοιχτού πνεύ ματος, χωρίς τις οποίες δεν νοείται η ύπαρξη “δη μοκρατικής κοινωνίας".
