66

65

64

Η σάρκα ήταν άνεμοσς δυνατός και ζεστός
μίλαγε αλλά χωρίς λαλιά
ευδίαζε χωρίς γνώριμη οσμή
Ηταν και δεν ήταν
Οπτασία χωρίς όνειρο
Εφυγε λίγο πριν πέσει το φεγγέρι στη λίμνη
Αφησε το μαντήλι της στα κλαδί του νυχτολούλουδου
Σαν τη νύχτα κατάπιε ο ηλιάτορας
πικρό στο στόμα έμεινε το όνειρο που δεν ήταν όνειρο.
Ι.Σ.Κόκνι

63

62

61

Ποιά σκέψη, ξεχωριστή και δυσκολοείπωτη ξυπνάει μέσα μας και μπορεί να διαβεί τους ατραπούς της ερήμου;
Ποιό σκοτεινό μονοπάτι, μπορούμε να διαχίσουμε γιά να φτάσουμε στο φωτεινό το δρόμο του πραγματικού προορισμού;
Ι.Σ.Κόκνι